ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΗΜΕΡΑ ΚΑΤΑ ΤΟΥ ΡΑΤΣΙΣΜΟΥ

Τι ωφελεί η καλοσύνη.

Όταν οι καλοί παρευθύς δολοφονούνται, 

ή δολοφονούνται αυτοί που δέχονται την καλοσύνη; 

Αντί μόνο καλός να είσαι, φρόντισε
Να φτιάξεις έναν κόσμο, όπου η καλοσύνη θα ανθεί, ή
Και καλύτερα:
Που περιττή θα είναι!

 Μπέρτολντ Μπρεχτ

Τι ωφελεί η καλοσύνη,

Ποιήματα,

μτφ Π.Μάρκαρης 

Κάθε χρόνο στις 21 Μαρτίου είναι η Παγκόσμια Ημέρα για την Εξάλειψη των Φυλετικών Διακρίσεων. 

Καθιερώθηκε το 1966 από τη Γενική Συνέλευση των Ηνωμένων Εθνών σε ανάμνηση ενός τραγικού συμβάντος.
Στις 21 Μαρτίου του 1960 η αστυνομία της ρατσιστικής Νοτίου Αφρικής πυροβόλησε εν ψυχρώ κατά μιας διαδήλωσης φοιτητών στην πόλη Σάρπβιλ, με αποτέλεσμα να χάσουν τη ζωή τους 70 άνθρωποι. Οι νεαροί διαδηλωτές διαμαρτύρονταν ειρηνικά κατά των νόμων του Απαρτχάιντ, που είχε επιβάλλει το καθεστώς της λευκής μειοψηφίας στη χώρα, εφαρμόζοντας τη θεωρία της ανισότητας ανάμεσα στις φυλές.

παρουσίαση στο Prezi

Κανείς δεν γεννιέται, μισώντας κάποιον για το χρώμα του δέρματος, την καταγωγή ή τη θρησκεία του.
Οι άνθρωποι πρέπει να μάθουν να μισούν κι αν μπορούν να διδαχθούν το μίσος,
μπορούν να διδαχθούν και την αγάπη, γιατί η αγάπη έρχεται πιο φυσικά στην ανθρώπινη καρδιά, παρά το αντίθετο»                             

        Nelson Mandela

ΥΛΙΚΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΗΜΕΡΑ ΚΑΤΑ ΤΟΥ ΡΑΤΣΙΣΜΟΥ

ΒΙΝΤΕΟ

Chromophobia, Raul Servais

Μια ταινία μικρού μήκους του 1966 από τον Βέλγο δημιουργό Raoul Servais, ασχολείται με το ανθρώπινο πνεύμα που αντιμάχεται το φασισμό και υπερασπίζεται τη διαφορετικότητα.

Μια πόλη καταλαμβάνεται από στρατιώτες, οι οποίοι απομακρύνουν όλα τα χρώματα, τα κατοικίδια και την τέχνη. Οι κάτοικοι φυλακίζονται κι ο κόκορας στην κορυφή ενός τρούλου αφαιρείται, για να αντικατασταθεί με ένα κοράκι. Κάποιοι κάτοικοι ωστόσο δεν μπορούν να συγκρατήσουν τις παρορμήσεις τους –ιδιαίτερα ένα μικρό κορίτσι με ένα ποτηστήρι κι ένας ζωγράφος με το πινέλο του. Από ένα λουλούδι «γεννιέται» ένα γελωτοποιός, που προχωρά στην αντεπίθεση. Ο σπόρος θα φανεί ισχυρότερος από το ξίφος;

Το πείραμα

Ένα πείραμα από τους ψυχολόγους Kenneth και Mamie Clark που σκιαγραφεί τα θεμέλια του ρατσισμού, αποδεικνύει ότι η ρατσιστική αντίληψη μπορεί να καλλιεργηθεί και εδραιωθεί στην καρδιά και το μυαλό ενός αθώου μικρού παιδιού.

Το πείραμα παρουσιάζει την διαπίστωση πως από πολύ μικρή ηλικία αρχίζουμε όχι μόνο να βιώνουμε τον ρατσισμό, αλλά και να τον οικειοποιούμαστε. Συγκεκριμένες αντιλήψεις ενσωματώνονται και εξελίσσονται ως φυσική κριτική τοποθέτηση και όχι ως ρατσιστική ιδεολογία.

Schwarzfahrer - Λαθρεπιβάτης, Pepe Danquart

Το Schwarzfahrer του σκηνοθέτη Pepe Danquart είναι μια ταινία μικρού μήκους και έχει κερδίσει το όσκαρ ταινίας μικρού μήκους το 1994.

Θέμα της, η καταδίκη του καθημερινού ρατσισμού μέσα από μια ιστορία σε ένα τραμ: Ένας νεαρός νέγρος μπαίνει σε τραμ, μια ηλικιωμένη του φαίρεται άσχημα και μονολογώντας τον προσβάλλει συνεχώς και αυτόν, αλλά και τους άλλους μετανάστες. Στο τέλος ο νεαρός νέγρος, παίρνει την εκδίκησή του. Οι υπόλοιποι επιβάτες παρακολουθούν σιωπηλοί τα γεγονότα.

«Ειρήνη» - Η ιστορία ενός παιδιού πρόσφυγα - UNHCRgreece

Η Ειρήνη είναι ένα μικρό κορίτσι που αναγκάζεται να εγκαταλείψει το σπίτι της. Στην αρχή βιώνει την ανασφάλεια και την απόρριψη μέχρι να βρει προστασία, αγάπη και ζεστασιά στο πιο απίθανο μέρος. Η «Ειρήνη» είναι ένα εκπαιδευτικό εργαλείο για παιδιά 5-8 ετών και έχει σχεδιαστεί για να βοηθήσει τους εκπαιδευτικούς να αναπτύξουν μέσα στην τάξη θέματα όπως η διαφορετικότητα, η ανεκτικότητα και οι πολιτισμικές διαφορές.

Συνοδεύεται από εγχειρίδιο.
Ένα τρίγωνο στη χώρα των κύκλων

ΕΛΜΕΡ ... Ο Παρδαλός ελέφαντας

Βλέπετε η διαφορά του Έλμερ δεν ήταν το χρώμα του... ήταν η προσωπικότητα του!

Ήταν αυτό που χάριζε απλόχερα στους γύρω του.

Χρώμα, ύψος, βάρος.. η εξωτερική εμφάνιση δεν είναι τόσο σημαντική όσο οι προθέσεις και η προσφορά του κάθε ελέφαντα... ανθρώπου!!

Mon petit frère de la lune - Ο μικρός μου αδελφός από το φεγγάρι, Frédéric Philibert

Ταινία κινουμένων σχεδίων του Frédéric Philibert όπου ένα μικρό κορίτσι μας περιγράφει την προσωπικότητα και τις αντιδράσεις του μικρού αυτιστικού αδελφού της. Ιδιαίτερα προσεγμένο κείμενο, από την ενδιαφέρουσα οπτική γωνία ενός παιδιού-παρατηρητή, που με τα δικά του μάτια «φιλτράρει» και τελικά δίνει το δικό του στίγμα για τον αυτισμό.

Η ταινία, εκτός των άλλων διακρίσεων, έλαβε το Β' Βραβείο Καλύτερης Ταινίας μικρού μήκους στο Διεθνές Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ με θέμα την Αναπηρία "Emotion Pictures" που πραγματοποιήθηκε στην Αθήνα το 2009.

ΒΙΒΛΙΑ

Η Παγκόσμια διακύρηξη των δικαιωμάτων του ανθρώπου εικονογραφιμένη και προσαρμοσμένη για παιδιά από τον Ευγένιο Τριβιζά.

 κάνε κλικ στην εικόνα

Ο Τριγωνοψαρούλης - Βαγγέλης Ηλιόπουλος

Ο Τριγωνοψαρούλης είναι ένα ψάρι με τριγωνικό σχήμα, τόσο που δε μοιάζει με κανένα άλλο. Και το μυαλό του όμως είναι τριγωνικό: διαβάζει και γράφει μόνο ό,τι έχει σχέση με τρίγωνα, κι έτσι δεν τα καταφέρνει καθόλου καλά στα μαθήματα. Αποτέλεσμα; όλο το σχολείο στο βυθό τον κοροϊδεύει και εκείνος νιώθει αδικημένος και απομονωμένος. Όταν όμως έρχεται η κρίσιμη στιγμή, αποδεικνύει ότι όχι απλώς αξίζει την αναγνώριση των συμμαθητών του, αλλά και κάτι παραπάνω! 

Στο διάβασμα τα πράγματα δεν πήγαιναν καλύτερα. Όταν στους βράχους υπήρχαν σύμβολα με τριγωνάκια, ο Τριγωνοψαρούλης τα διάβαζε αμέσως. Όταν υπήρχαν κι άλλα σχέδια, αργούσε πάρα πολύ και τα ψαράκια που βαριόντουσαν, έκαναν φασαρία. Ακόμα κι αν ήξερε να διαβάσει, τα έχανε κι έκανε λάθος. Η κυρά – Σουπιά θύμωνε, και πάλι τον κατσάδιαζε.

Ούτε και στο διάλειμμα τα άλλα ψαράκια του συμπεριφέρονταν καλύτερα. Δεν τον έκαναν παρέα, μια και ήθελαν να παίζουν πάντα με τους καλύτερους μαθητές, όπως το λυθρίνι, το σαφρίδι και το λαβράκι. Το σχολείο γι’ αυτόν ήταν ένα μαρτύριο. Καθόταν λοιπόν μόνος του στη γωνία ενός βράχου κι έτρωγε το πλαγκτό το, σχεδίαζε τα τριγωνάκια του και καμιά φορά σιγοτραγουδούσε μελαγχολικά:

Δεν είμαι χαζούλης,

δεν είμαι κουτός.

Ο Τριγωνοψαρούλης,

ο διαφορετικός.